Alle slangen in het washok nog aan toe!
Door: Janne
Blijf op de hoogte en volg Janne
27 Februari 2014 | Australië, Melbourne
Lieve bleekscheten,
En zo is het eerste maandje alweer voorbij! Het ging als een speer. ik heb meegemaakt hoe het Australische football, of 'footie' zoals ze het hier noemen, er aan toe gaat. Daarmee vergeleken zijn die voetballers echt watjes van de bovenste plank. Eén voor een worden deze jongens omgebeukt, maar in plaats van blijven liggen tot er een scheids bij komt, springen ze overeind en gaan ze door tot ze er, letterlijk, weer bij neervallen. Als een speler loopt met de bal mag je hem takkelen en in deze strijd hoort het publiek heel hard, en heel mannelijk, 'ball!!!!' te roepen, waarna zij weer verder smullen van hun meatpie en glas bier. Het is ongelofelijk maar het publiek van beide clubs zit gewoon door elkaar. Geen dranghekken, speciale uitvakken, looproutes voor de tegenpartij of politie te paard, nee alle agressie van het publiek gaat alleen maar naar de spelers, zoals het hoort!
Hoewel Melbourne een van de minst wilde gebieden is van Australië, als het gaat om spinnen, koala's en kangoeroes, is ons park blijkbaar vol van slangen. Al een paar keer konden we het washok niet betreden omdat er een slang in was gevlucht, die kunnen bijten wat geen prettige gevolgen oplevert. Ook wemelt het hier van de rare vogels, zoals papegaaien en er zit zelfs een kolonie extreem grote vleermuizen, of flying foxes, zoals ze hier worden genoemd. Elke avond gaan die er op uit wat een heel mooi gezicht is als je op ons terras zit met een wijntje in je hand, maar die je ook hartverzakkingen kunnen bezorgen als je een rondje aan het hardlopen bent en er een net voor je neus voorbijvliegt.
De afgelopen weken was ik voornamelijk heel druk bezig met mijn onderzoek. Dagen op de universiteit wisselde ik een beetje af met pilot-metingen in het visy lab, praten met mensen die veel verstand hebben van van alles en af en toe een middagje vrij pakken om bijvoorbeeld van de Royal Botanical Garden te genieten. Gemiddeld sta ik al om 6.00 uur op, dus na een hersenkrakende werkdag ben ik blij als ik weer even kan ontspannen en lachen met mijn nog steeds trouwe eetmaatje Paul, waarna ik ook al snel mijn bed in duik.
Dat burgerlijke ritme, dat me eigenlijk best goed bevalt, werd vorige week ruw verstoord doordat het O-week was, de introductieweek van ons huis. Dagelijks waren er s'avonds activiteiten, zoals een bbq, kennismakingsspellen, filmavondjes en als afsluiting een scribble party, waarbij iedereen elkaars O-week t-shirt mocht ondertekenen en schrijven, wat uiteraard kunstzinnige gevolgen had en mensen nog dagen moesten schrobben om de watervaste stift van hun lijf te krijgen. Een beetje jammer dat ik elke dag om 6 uur mijn bed moest verlaten. Ondanks dit, heb ik toch veel leuke mensen ontmoet, wat er denk ik nog veel meer worden. Ook na de O’week worden elke week nog steeds activiteiten georganiseerd, zoals vanavond, de ‘pizza en movie night’, wat alleen voor het gratis eten al de moeite waard is!
Nog één laatste leuke ding voordat ik mijn tablet uitzet, Paul en ik hebben gisteren gegeten in een oud klooster, na daar veel goede verhalen over te hebben gehoord. Het is een mooi en groot monumentaal pand aan de rivier dat word omringt door oude kerkjes en tuinen. Het eetgedeelte, gerund door vrijwilligers, bestond uit een zaal met lange tafels waar iedereen bij elkaar ging zitten, en een terras buiten tussen de bloemen. Binnen was een open podium, waar toevallig net een zanger een goed optreden gaf. Super leuk al dit, maar nu komt het, de filosofie was dat je zelf mag kiezen wat je betaalde! ze zagen dat als een gift. Zie je het voor je dat dit in Nederland gebeurt? we hebben daar zo lekker gegeten, genoten van de zon, vervolgens wat 'gedoneerd' en uiteindelijk, nog vol verbazing en enthousiasme, terug gefietst. In Australie is alles mogelijk!
En zo is het eerste maandje alweer voorbij! Het ging als een speer. ik heb meegemaakt hoe het Australische football, of 'footie' zoals ze het hier noemen, er aan toe gaat. Daarmee vergeleken zijn die voetballers echt watjes van de bovenste plank. Eén voor een worden deze jongens omgebeukt, maar in plaats van blijven liggen tot er een scheids bij komt, springen ze overeind en gaan ze door tot ze er, letterlijk, weer bij neervallen. Als een speler loopt met de bal mag je hem takkelen en in deze strijd hoort het publiek heel hard, en heel mannelijk, 'ball!!!!' te roepen, waarna zij weer verder smullen van hun meatpie en glas bier. Het is ongelofelijk maar het publiek van beide clubs zit gewoon door elkaar. Geen dranghekken, speciale uitvakken, looproutes voor de tegenpartij of politie te paard, nee alle agressie van het publiek gaat alleen maar naar de spelers, zoals het hoort!
Hoewel Melbourne een van de minst wilde gebieden is van Australië, als het gaat om spinnen, koala's en kangoeroes, is ons park blijkbaar vol van slangen. Al een paar keer konden we het washok niet betreden omdat er een slang in was gevlucht, die kunnen bijten wat geen prettige gevolgen oplevert. Ook wemelt het hier van de rare vogels, zoals papegaaien en er zit zelfs een kolonie extreem grote vleermuizen, of flying foxes, zoals ze hier worden genoemd. Elke avond gaan die er op uit wat een heel mooi gezicht is als je op ons terras zit met een wijntje in je hand, maar die je ook hartverzakkingen kunnen bezorgen als je een rondje aan het hardlopen bent en er een net voor je neus voorbijvliegt.
De afgelopen weken was ik voornamelijk heel druk bezig met mijn onderzoek. Dagen op de universiteit wisselde ik een beetje af met pilot-metingen in het visy lab, praten met mensen die veel verstand hebben van van alles en af en toe een middagje vrij pakken om bijvoorbeeld van de Royal Botanical Garden te genieten. Gemiddeld sta ik al om 6.00 uur op, dus na een hersenkrakende werkdag ben ik blij als ik weer even kan ontspannen en lachen met mijn nog steeds trouwe eetmaatje Paul, waarna ik ook al snel mijn bed in duik.
Dat burgerlijke ritme, dat me eigenlijk best goed bevalt, werd vorige week ruw verstoord doordat het O-week was, de introductieweek van ons huis. Dagelijks waren er s'avonds activiteiten, zoals een bbq, kennismakingsspellen, filmavondjes en als afsluiting een scribble party, waarbij iedereen elkaars O-week t-shirt mocht ondertekenen en schrijven, wat uiteraard kunstzinnige gevolgen had en mensen nog dagen moesten schrobben om de watervaste stift van hun lijf te krijgen. Een beetje jammer dat ik elke dag om 6 uur mijn bed moest verlaten. Ondanks dit, heb ik toch veel leuke mensen ontmoet, wat er denk ik nog veel meer worden. Ook na de O’week worden elke week nog steeds activiteiten georganiseerd, zoals vanavond, de ‘pizza en movie night’, wat alleen voor het gratis eten al de moeite waard is!
Nog één laatste leuke ding voordat ik mijn tablet uitzet, Paul en ik hebben gisteren gegeten in een oud klooster, na daar veel goede verhalen over te hebben gehoord. Het is een mooi en groot monumentaal pand aan de rivier dat word omringt door oude kerkjes en tuinen. Het eetgedeelte, gerund door vrijwilligers, bestond uit een zaal met lange tafels waar iedereen bij elkaar ging zitten, en een terras buiten tussen de bloemen. Binnen was een open podium, waar toevallig net een zanger een goed optreden gaf. Super leuk al dit, maar nu komt het, de filosofie was dat je zelf mag kiezen wat je betaalde! ze zagen dat als een gift. Zie je het voor je dat dit in Nederland gebeurt? we hebben daar zo lekker gegeten, genoten van de zon, vervolgens wat 'gedoneerd' en uiteindelijk, nog vol verbazing en enthousiasme, terug gefietst. In Australie is alles mogelijk!
-
27 Februari 2014 - 09:45
Anke:
Jow wat een verhaal weer zeg... en wat gaaf allemaal!
Alleen al die beesten lijkt me maar echt niks :P... slangen in het washok, iell !
Maar wat een ritme zeg, 6uur opstaan... ik vind 7uur al vroeg =| Respect!
En wat cool dat je in zo'n klooster eet.. in NL zou dat met alleen maar doneren nooit uit kunnen :P daar rennen ze na de maaltijd snel weg haha !
Geniet ze nog daar !
-
27 Februari 2014 - 10:20
Ariëlla:
7 uur al vroeg Anke?! Ik heb al enorme moeite met 8, okee okee, 9 uur! (a) Jeetje wat een tijden en dat je het volhoudt! Fijn dat je het daar zo naar je zin hebt en mooie en leuke dingen meemaakt! Wel eng van die slangen zeg.. Wachten jullie dan gewoon totdat ze zelf weer verdwijnen? Have fun nog! -
27 Februari 2014 - 10:32
Susanne S:
Hee Janne! Wat een goed verhaal weer! Leuk dat je die introductieweek nu gehad hebt en veel mensen hebt ontmoet! En inderdaad, lijkt me heeel vervelend om iedere dag zo vroeg op te staan haha! Maar went vast snel! Spannend dat je overal van die wilde beesten hebt haha! Heel veel plezier nog! X -
02 Maart 2014 - 12:09
Lindsey:
Hahahahaa Janne wat kun jij mooi schrijven! Ik geniet van je verhalen, leuk leuk leuk!! :D -
05 Maart 2014 - 12:36
Josje:
Leuk Jann!!! Goeie verhalen en jaloersmakende plaajes in mijn hoofd! Goeie week! :) Kus! -
11 Maart 2014 - 12:03
Janne:
Klinkt erg goed allemaal Janne! En wat een ritme, 6 uur is echt super vroeg! Geniet er van! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
