Let it snow!

Lieve bruingebakken, vakantievierende, feestende, uitslapende van de zon genietende vrienden,

Eind juni, dus heb ik al bijna 5 maanden als een aussi geleefd! Ik ken alle soorten koffie, van cap tot latte, van soy chai tot chockky, van short black tot long black. Extra strong, skinny, extra hot, soy milk, alles kan. Maar hoe aussi ik mezelf ook voel, ik heb nog steeds een Hollands accent en mijn lengte verbaasd mensen nog steeds. En daar leg ik me maar bij neer. Maar na de eerste worldcup wedstrijd van Nederland tegen Spanje liep ik zo groot en Hollands mogelijk het café uit om 4.00 ’s uur ochtends! Katsjing!

Afgelopen maanden stond vooral in het teken van proefpersonen werven. Met al mijn overtuigingskracht en liefste stemmetje probeer ik tendinopathie patiënten te overtuigen van het nut van mijn studie. Ik schrijf agenda’s over van fysiotherapeuten, geef presentaties in klinieken en hang flyers op. Mijn huis wordt gek van mijn berichtjes om proefpersonen te werven en de Carlton football promo medewerkers hebben er ook aan moeten geloven.

Aangezien ik nog maar 3 maanden heb om het af te ronden, vind ik het af en toe wel spannend of het allemaal gaat lukken. Gelukkig heb ik de beste begeleidster en onderzoeksgroep, de Monsters, die ik me maar kan wensen en die mijn dag weer goedmaken. Samen naar een concert van Vance Joy, zo gek zijn een halve marathon mee te lopen, een kaartje aanbieden van de musical Les Miserables, en gewoon een goed gezelschap om mee te werken, met afleiding wanneer je toe bent aan een pauze. Morgen gaan met de hele groep lunchen als afscheid van een van de Monsters. Dat betekend heerlijk eten in een restaurant op het strand (en waarschijnlijk gratis). Als arm studentje is dat meer dan genieten!

Om toch wat afleiding en afwisseling te hebben gedurende de week heb ik gelukkig een paar weken geleden yoga ontdekt. Niet de yoga in een gymzaal met allemaal moeilijke oefeningen, maar relaxte, enigszins zweverige yoga. Voor 10 dollar ben je anderhalf uur lang van de straat en daarna helemaal ontspannen. Vervolgens krijg je nog een vegetarische maaltijd terwijl ik elke keer weer nieuwe, aardige en inspirerende mensen ontmoet. Niet iets waar ik in Nederland zo snel aan zou beginnen, maar ik ben blij dat het deel is van mijn aussi adventure.

Nu jullie mij dagelijks jaloers maken met jullie zon,zee en strand foto’s en de regen hier steeds vaker mijn fietstocht bederft, begin ik te dagdromen over mijn reis door Australië die over 3 maanden begint. Wat heb ik daar zin in! Met die gedachte kan ik het harde werk en de koude winter nog goed doorstaan.

Ik hoop dat jullie allemaal heel hard genieten van jullie zomer!
Knuffel